F23.06.2006 nr 723
Forskrift om fastsetting og endring av oppfostringsbidrag etter lov om barneverntjenester.
Hjemmel: L17.07.1992 nr 100 § 9-2
Fastsatt av Barne- og likestillingsdepartementet 23. juni 2006 med hjemmel i lov 17. juli 1992 nr. 100 om barneverntjenester (barnevernloven) § 9-2 siste ledd.
§ 1.
Kommunen kan fremme krav om fastsettelse av oppfostringsbidrag når et barn er plassert utenfor hjemmet som følge av et vedtak etter barnevernloven. Kommunen kan likevel ikke fremme slikt krav dersom foreldrene er fratatt foreldreansvaret med tanke på adopsjon, jf. barnevernloven § 4-20annet ledd. Kommunen kan heller ikke fremme krav om oppfostringsbidrag dersom det ut fra en helhetsvurdering av foreldrenes økonomiske situasjon og forholdene for øvrig må anses som urimelig.
Kommunen må spesifisere om kravet gjelder begge eller bare en av foreldrene. Dersom kravet gjelder begge foreldrene, må det settes frem eget krav om fastsettelse for hver av foreldrene.
Ved frivillige plasseringer må den private part være gjort uttrykkelig oppmerksom på at krav om oppfostringsbidrag vil bli fremmet før samtykke til plassering eller videre plassering blir gitt.
§ 2.
Dersom det skjer endringer i foreldrenes situasjon eller forholdene for øvrig, kan kommunen eller den private part fremme krav om endring av oppfostringsbidraget.
§ 3.
Arbeids- og velferdsdirektoratet kan bestemme at saker etter denne forskriften skal behandles av ett eller flere spesielt utvalgte kontorer.
§ 4.
Bidragsfogden kan fatte vedtak om at en eller begge av foreldrene skal betale oppfostringsbidrag dersom dette anses rimelig ut fra deres økonomiske situasjon og forholdene for øvrig.
Ved avgjørelsen av om det skal betales oppfostringsbidrag og eventuelt ved fastsettelse av beløpet skal det legges vekt på foreldrenes bidragsevne og bidragsplikt for andre barn. Det kan også tas hensyn til utgifter i forbindelse med samvær med barnet.
Oppfostringsbidrag kan fastsettes fra måneden etter at plasseringen ble iverksatt og til den måneden plasseringen opphører eller til og med den måneden barnet fyller 18 år. Bidraget kan fastsettes eller endres med virkning fra inntil tre måneder før kravet ble mottatt.
Bidragsfogdens vedtak kan påklages til nærmest overordnede organ eller til det organ som Arbeids- og velferdsdirektoratet bestemmer.
§ 5.
Det samlede oppfostringsbidraget skal ikke overstige kommunens kostnader til tiltaket, jf. reglene om finansiering og egenbetaling i barnevernloven kapittel 9 med tilhørende forskrifter.
§ 6.
Oppfostringsbidrag som skulle ha vært betalt kan ettergis helt eller delvis dersom bidragsfogden finner det rimelig.
§ 7.
For å fastsette oppfostringsbidraget kan bidragsfogden uten hensyn til taushetsplikt kreve nødvendige opplysninger fra arbeidsgiver, ligningsmyndigheter og Arbeids- og velferdsetaten, og fra forsikringsselskap, banker og andre som oppbevarer eller forvalter formuesverdier.
§ 8.
Alle faste oppfostringsbidrag etter denne forskriften skal indeksreguleres. Lov om barn og foreldre § 73 om indeksregulering av underholdsbidrag med tilhørende forskrifter gjelder tilsvarende så langt de passer.
§ 9.
Denne forskriften trer i kraft 1. juli 2006. Krav om oppfostringsbidrag som på ikrafttredelsestidspunktet er fremmet for fylkesnemnda, avgjøres av denne.