F31.05.1963 nr 9813
Forskrift til gjennomføring av konvensjonen av 23. mars 1962 mellom Norge, Danmark, Finland, Island og Sverige om inndriving
av underholdsbidrag
Hjemmel: L09.12.1955 nr. 5 § 6
Forskrift om konvensjon om bidrag
Fastsatt ved kgl.res. 31. mai 1963 med hjemmel i lov av 9. desember 1955 nr. 5 om innkreving av underholdsbidrag m.v. (bidragsinnkrevingsloven) § 6. Fremmet av Sosialdepartementet.
§ 1
Rettskraftig dom, forvaltningsavgjørelse eller skriftlig avtale om underholdsbidrag til ektefelle, tidligere ektefelle, barn, stebarn eller barnets mor, som er godkjent og tvangskraftig i et annet nordisk land, skal umiddelbart anerkjennes og på begjæring fullbyrdes i Norge uten særskilt stadfesting. Det samme gjelder dommer som ennå ikke er rettskraftige, rettslige kjennelser og beslutninger forutsatt at fullbyrdelse kan skje etter vedkommende lands egen lovgivning.
§ 2
En bidragsberettiget som oppholder seg her i riket, kan rette begjæring om innkreving av underholdsbidrag i et annet nordisk land til Folketrygdkontoret for utenlandssaker, som sender begjæringen til den kompetente myndighet i innkrevende land. Begjæringen kan også rettes direkte til kompetent myndighet i det land hvor dommen, kjennelsen, beslutningen eller avgjørelsen er truffet eller avtalen er inngått.
Folketrygdkontoret for utenlandssaker skal påse at vilkårene for anerkjennelse og fullbyrdelse etter konvensjonen artikkel 1 er oppfylt, og skal etter anmodning fra kompetent myndighet i innkrevende land godtgjøre dette, jf. konvensjonen artikkel 3 første ledd.
Fullbyrdelse i Norge etter begjæring fra et annet nordisk land kan bare skje når begjæringen er mottatt av Folketrygdkontoret for utenlandssaker.
Dokumenter som er skrevet på finsk eller islandsk, skal ha vedlagt oversettelse til dansk, norsk eller svensk i den utstrekning dette er nødvendig.
§ 3
Dersom Folketrygdkontoret for utenlandssaker er i tvil om dommen, kjennelsen, beslutningen, avgjørelsen eller avtalen som ligger til grunn for begjæring om innkreving i Norge fyller vilkårene om tvangskraft etter § 1, skal Folketrygdkontoret for utenlandssaker kreve at den kompetente myndighet i landet hvor dommen, kjennelsen, beslutningen eller avgjørelsen er truffet eller den skriftlige avtalen er inngått, gir slik dokumentasjon som er nødvendig for å godtgjøre at vilkårene for tvangskraft er oppfylt. På samme måte skal det om nødvendig kreves bevis for bidragets størrelse når dette ikke er fastsatt til et bestemt beløp eller fullbyrdelse kreves for et høyere beløp enn fastsatt.
§ 4
Beløp som kommer inn til Folketrygdkontoret for utenlandssaker eller Trygdeetatens innkrevingssentral, sendes til den kompetente myndighet i det landet som har begjært fullbyrdingen eller til annen mottaker etter anvisning av sist nevnte myndighet.
§ 5. [Opphevet]
(Opphevet fra 1 juli 2002, jf. forskrift 20. april 2001 nr. 415 og 1 juli 2002 nr. 694.)
§ 6. [Opphevet]
(Opphevet fra 1 juli 2002, jf. forskrift 20. april 2001 nr. 415 og 1 juli 2002 nr. 694.)
§ 7. [Opphevet]
(Opphevet fra 1 juli 2002, jf. forskrift 20. april 2001 nr. 415 og 1 juli 2002 nr. 694.)
§ 8
Disse forskrifter trer i kraft 1. juli 1963.
Samtidig oppheves forskrifter av 11. desember 1931, endret 29. januar 1954 og 10. mai 1957, til gjennomføring av konvensjon av 10. februar 1931 mellom Norge, Danmark, Island og Sverige angående inndriving av underholdsbidrag.
§ 9
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 1 er endret. Før endring:
Rettskraftig dom, administrativ beslutning eller skriftlig avtale, hvoretter noen i Danmark, Finland, Island eller Sverige har plikt til å betale underholdningsbidrag til ektefelle, tidligere ektefelle, barn i ekteskap, stebarn, adoptivbarn, barn utenfor ekteskap eller mor til slikt barn, og som kan fullbyrdes i vedkommende stat, skal på begjæring, jfr. § 2, fullbyrdes i Norge, selv om det ikke foreligger norsk fullbyrdelsesdom. Det samme gjelder dom som ennå ikke er rettskraftig og kjennelse eller beslutning av en domstol, dommer eller overeksekutor, forutsatt at fullbyrdelse i vedkommende land kan skje etter reglene om rettskraftige dommer.
Fullbyrdelse kan likevil ikke kreves i strid med en norsk dom, kjennelse eller beslutning som har fastsatt bidraget til et lavere beløp eller avgjort at bidragsplikt ikke foreligger.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 2 er endret. Før endring:
Oppholder den bidragsberettigede seg her i riket, kan begjæringen rettes til bidragsfogden i det distrikt hvor den bidragsberettigede oppholder seg. Begjæringen kan også rettes til myndighet i det land hvor dommen, kjennelsen eller beslutningen er avsagt eller den skriftlige avtale inngått.
En begjæring om fullbyrdelse satt fram i Danmark, Finland, Island eller Sverige, kan fullbyrdelse her i riket bare skje når begjæringen sendes gjennom vedkommende departement (Justisdepartementet eller Sosialdepartementet) eller vedkommende fylkesmann. Begjæringen må være avsendt:
- Fra Danmark av det sosiale utvalg i vedkommende kommune.
- fra Finland av utenriksministeriet eller vedkommende lensstyrelse,
- fra Island av justisministeriet,
- fra Sverige fra utenriksdepartementets rettsavdeling eller vedkommende lensstyrelse.
Er begjæring om fullbyrdelse satt fram i annet nordisk land, kan fullbyrdelse her i riket bare skje når begjæringen er sendt av kompetent myndighet i det annet land til Utenlandsavdelingen, Bidragsfogden i Oslo.
Med dokumenter som er skrevet på finsk eller islandsk, skal det følge en oversettelse til dansk, norsk eller svensk så langt det er nødvendig.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 3 er endret. Før endring:
Er det tvil om dommen, kjennelsen, beslutningen eller avtalen fyller vilkårene om fullbyrdelse etter § 1 første ledd, skal det kreves bevis for dette hos den myndighet som er nevnt i § 2 annet ledd i det land hvor dommen, kjennelsen eller beslutningen er avsagt eller den skriftlige avtale inngått. Utenlandsavdelingen, Bidragsfogden i Oslo, kan selv kreve slikt bevis. På samme måte skal det om nødvendig kreves bevis for bidragets størrelse når dette ikke er fastsatt til et bestemt beløp eller fullbyrdelse kreves for et høyere beløp enn fastsatt.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 4 er endret. Før endring:
Fullbyrdelsen settes i verk etter de regler som gjelder for inndriving av tilsvarende underholdningsbidrag fastsatt her i riket.
De beløp som kommer inn sendes til den myndighet som har begjært fullbyrdelsen eller til en annen som denne myndighet bestemmer.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 5 er opphevet. Før endring:
Bestemmelsene om underholdningsbidrag omfatter også bidrag i samband med fødsel og barselleie, samt utgifter til et barns særlige utdannelse og ved dets dåp, konfirmasjon, sykdom, begravelse og lignende.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 6 er opphevet. Før endring:
Erstatning for sakskostnader som er pålagt den bidragspliktige i samband med avgjørelsen av bidragsplikten, kan drives inn etter disse forskrifter.
F20.04.2001 nr 415 (som endret 01.07.2002 nr 693 og satt i kraft 01.07.2002 nr 694). § 7 er opphevet. Før endring:
Begjæring fra bidragsberettiget som oppholder seg her i riket om inndriving av underholdsbidrag i Danmark, Finland, Island eller Sverige med heimel i konvensjonen, rettes til bidragsfogden i det distrikt hvor bidragsberettigede oppholder seg. Bidragsfogden sender innfordringsbegjæringen til fylkesmannen.
Tilsvarende begjæring fra bidragsberettiget som ikke oppholder seg her i riket, om inndriving av underholdsbidrag fastsatt eller skriftlig avtalt her i landet, rettes til vedkommende departement eller til fylkesmannen i det distrikt der avgjørelsen er truffet eller inngått.
De innfordringsbegjæringer fylkesmannen mottar, sender han til den myndighet som er nevnt i konvensjonens artikkel 2 annet ledd i det land hvor fullbyrdelsen skal skje. Er fylkesmannen i tvil om hvilken myndighet dette er, sender han den gjennom vedkommende utenlandske sentralinstans. Byr saka ellers på tvil, sender han den gjennom vedkommende norske departement.
Departementet eller fylkesmannen skal se til at vilkårene for fullbyrdelse etter konvensjonens artikkel 1 er til stede, og skal etter anmodning av inndrivingsmyndighet i fullbyrdelseslandet gi bevis for dette etter konvensjonens artikkel 3 første ledd.
Begjæring om inndriving av bidragsforskott kan vedkommende bidragsfogd sende direkte til den myndighet i fullbyrdelseslandet som er nevnt i konvensjonens artikkel 2 annet ledd. Dette bør dog bare gjøres hvis det beløp som kan innfordres ikke overstiger det utbetalte forskottet, eller det er vesentlig at innfordringen påbegynnes snarest.
F08.10.2004 nr 1395 i kraft 08.10.2004. I § 9 er navnet "Sosialdepartementet" endret til "Arbeids- og sosialdepartementet".
F03.07.2002 nr 794 i kraft straks. "Sosial- og helsedepartementet" er endret med "Sosialdepartementet". Før endring:
Sosial- og helsedepartementet gis fullmakt til å endre disse forskrifter.